N.B. : Deze expositie was eerder gepland in 2021 maar is uitgesteld i.v.m. corona en brexit.
“Wat betekent het voor een schilder om de stijl van de ene of de andere kunstenaar te gebruiken? Je moet schilderen zoals iemand anders…. Maar je maakt van alles een zooitje. En dan, als je van alles een puinhoop maakt, ben je jezelf. “- Pablo Picasso
Dit citaat raakte meteen een snaar bij mij als student, omdat ik op dat moment mijn eigen stijl probeerde te ontwikkelen en op zoek was naar een weg vooruit, naar inspiratie. Ik paste mijn pas ontdekte filosofie toe op mijn werk. Het hielp me om te ontspannen, te experimenteren en wat druk van mezelf af te nemen, of het nu ging om goedkeuring van collega’s of docenten of om simpelweg te stoppen met al te hard proberen.Hoe meer ik echter heb gemaakt, zowel op de universiteit als de jaren erna, realiseer ik me dat dit citaat ook van toepassing is op de uitdagingen in het leven en niet alleen beperkt is tot creatieve worstelingen. Het is hoe we alles wat er gebeurt samenvoegen en begrijpen wat we hebben, wat het hele persoonlijke plaatje opbouwt. “Terwijl we ons leven leiden, gebeuren er dingen, goed en slecht. Met een deel ervan kunnen we leven… met een ander deel niet. Soms pakken we het goed aan, soms niet … Maar hopelijk begrijpen we deze uitdagingen. “We hebben allemaal scheuren, zwakke plekken en kneuzingen, samen met standvastigheid, uithoudingsvermogen en vastberaden delen van onze karakters. Ze maken allemaal deel uit van het geheel om een vitaal, sterk en toch kwetsbaar individu te onthullen.Ik vergelijk dit met mijn potten en de manier waarop ik ze maak. Ik wil dat elke pot zijn eigen bezieling en karakter overbrengt … een polsslag en een hartslag heeft. Ik wil dat de markeringen de reis van onderzoek en leren in elke pot weerspiegelen, net zoals een rimpel of kuiltje uitdrukking en karakter in een menselijk gezicht weergeeft.Er zijn barsten, scheuren en tranen. Er zijn verbindingen die normaal gesproken potentiële zwakke punten zijn, maar ik ontwikkel ze om sterke kenmerken in de stukken te worden. Sommige zijn zacht, andere stoer en robuust. Maar alles bij elkaar komen ze naar voren als sterke individuen en zelfverzekerde vormen.
“Als je naar het keramiek van Rachel Wood kijkt, word je je er meteen weer van bewust van hoe sensueel keramiek kan zijn.Deze steengoed vaten stralen voor mij een grote kracht, rust en tijdloze sereniteit uit, ook vertoont het oppervlakontwerp een enorme levendigheid. Hier wordt het oog onmiddellijk geboeid door een subtiliteit, die bijna aan het archaïsche grenst, samen met een grote rijkdom aan nuances.Of anders gezegd: de stukken combineren delicatesse en kracht. Dit is geen tegenstrijdigheid, maar de uitdrukking van een bijzondere kwaliteit. ” – Gudrun Schmidt-Esters, directeur, KERAMION Ceramic Museum, Frechen, Duitsland