Eduardo Constantino werd in 1948 in Portugal geboren. Hij kreeg lessen van meesterpottenbakker Guilherme Barosso. In 1976 verhuist hij naar Frankrijk. In Quimperlé in Bretagne vestigt hij in 1991 zijn eigen atelier. Hij begint in 1976 met exposeren eerst nog voornamelijk in Bretagne en wordt al snel opgemerkt door het Franse keramiek magazine ‘La Revue de la Céramique et du Verre’ ; artikelen in 1994, 2000 en in 2008. Met het artikel in 2008 kwam ook zijn grote doorbraak als schilder op keramiek, nota bene de titel van het eerste artikel in 1994.
De ontwikkeling van Eduardo laat zich gemakkelijk van het werk aflezen. Vrij traditionele potvormen in faïence met een vrije engobe beschildering in ’94 dan porseleinen vaas- en komvormen die drager zijn van geheel abstracte beschilderingen in een kleurrijk palet met veel primaire kleuren in 2000. Vervolgens de volkomen autonome vormen in steengoed en porselein van 2008 tot nu. Containers nog steeds, maar volledig geïntegreerd met hun beschildering. Een beschildering die zich manifesteert als een muzikale compositie waarin de kleuren licht lijken uit te stralen. Het gaat bij Constantino niet om de fascinatie voor een motief, het belang van dit werk schuilt in het spontane gebaar waarmee de composities worden aangebracht. Daaraan kan je zien dat hij een èchte schilder is op keramiek. Daarmee schaart hij zich onder de groten in deze kunstvorm: Jean-Paul van Lith, Gilbert Portanier en David Miller.