Johan van Loon (1934, Rotterdam – 2020 Breda) is in Nederland bekend geworden doordat hij de keramiek bevrijd heeft van het keurslijf van de traditionele pottenbakkerskunst. Johan, met een achtergrond als textielvormgever, heeft altijd de instelling gehad om speels met het materiaal om te gaan, het onderzoek naar de mogelijkheden ervan staat bij hem voorop. Daarom is zijn werk moeilijk in een hokje te passen en kwam hij met iedere nieuwe expositie wel weer met een verrassende invalshoek op het materiaal klei; met een nieuw glazuur, lusters of decoratie. Zijn afkomst als textielontwerper is ook in veel van zijn werk nog terug te vinden
In de periode van 1980 tot 1994 ontwierp Johan van Loon vele objecten (multiples) voor het bekende Rosenthal Studio Haus. De mallen, de prototypes en vele niet uitgevoerde experimenten vormen een deel van de schatten die nog steeds in het atelier van de kunstenaar te vinden zijn. Een aantal multiples die Johan recent vervaardigde met de oude Rosenthal mallen exposeerden wij in 2008, in 2010 exposeerden wij, in een showcase expositie een keuze uit de vele prototypes die hij vooral rond 1986, het hoogtepunt van zijn Rosenthalperiode, maakte.
In 2011 volgde een tentoonstelling van recente unica, een tentoonstelling waarin ook zijn partner Gökhan Taşkin participeerde.
Tegenwoordig is de meester al weer met andere zaken bezig, al naar gelang zijn intuïtie hem ingeeft. Ooit zei hij zelf over zijn werk “de enige constante in mijn werk is dat eigenlijk niks vaststaat en dat alles met lust gemaakt is”.
In 2016 werd Johan van Loon geëerd met de Van Achterbergh-Domhof Prijs. In het juryrapport werd hij benoemd tot aartsvader van de moderne Nederlandse keramiek.Van Achterbergh zelf typeerde Johan van Loon indertijd (jaren 60 van de twintigste eeuw) als een “kwikzilverachtige jongeling, ongrijpbaar en met onweerstaanbaar innemende eigenschappen, Een pottenbakker met een nerveuze gedrevenheid en voldoende lef om het toeval naar zijn hand te zetten. Iemand met talloze ingevingen, mysterieuze capriolen, een kameleontisch aanpassingsvermogen, een onovertroffen gedurfdheid in aanpak en een vaak dolzinnige ondernemingslust”.
Werp een blik op het recente werk en u
zult beamen dat hier niet overdreven wordt en let wel; we schrijven inmiddels 2019.