Matthieu Robert (1962) is keramist geworden middels een tweevoudige initiatie. Eerst omdat hij opgroeide in een pottenbakkersfamilie, later door het behalen van een diploma BTS (Brevet Technique Supérieur) industriële keramiek in Vierzon in 1983, gevolgd door een twee jaar durende verbondenheid aan het technisch centrum voor architecturale keramiek in Parijs. Dan in 1986 sticht hij zijn eerste zelfstandige werkplaats in Poncé-sur-le Loir dat reeds een centrum voor technische ondersteuning van het kunsthandwerk was, ooit geïnitieerd door zijn ouders, beiden pottenbakkers. Na deze grotendeels technisch georiënteerde opleiding dompelde hij zich onder in de ontwikkeling van een artistieke carrière. Hij maakte zich dan toch uiteindelijk het werken op de draaischijf eigen en herontdekte daarbij die artistieke gevoeligheid waarmee hij in zijn jeugd was omringd. Hij specialiseerde zich in het ontwikkelen van eigen glazuren, daarbij geïnspireerd op de resultaten van de glazuuronderzoekingen van Daniel de Montmollin (een autoriteit op dit gebied in Frankrijk), vastgelegd in het praktijkboek ‘le secret partagé’.Vanaf het begin van zijn individuele artistieke carrière demonstreerde hij zijn grote technische vaardigheden, namelijk een scherp inzicht in het materiaal en de mutaties veroorzaakt door het stookproces. Van meet af aan weet hij ook briljante glazuren te realiseren, waaronder de meest verfijnde, die zijn ontstaan door de transformatie van vooral ijzeroxiden zoals tenmoku en die ook leidden tot zogenaamde olievlek- en hazevelglazuren. Met deze op ijzeroxide gebaseerde glazuren kiest hij bewust voor een duurzaam en ecologische verantwoordde werkwijze. Met ijzeroxide als basis kan hij zich prima uitdrukken hij verkrijgt er de kleuren rood, oranje en bruin mee maar ook groen en blauw (celadon).
Met een sterke wil om zonder enige aarzeling te investeren in zijn artistieke staat en met de intentie om een innerlijke balans te bereiken, is hij tot een nieuwe ontwikkeling gekomen die leidde tot architecturale evenwichtige vormen die nauwkeurigheid, uitgebalanceerde vormen en verfijnd glazuur combineren en die veel verder gaan dan het utilitaire of decoratieve. Ervaren glazuurmaker zoals hij is, experimenteert hij ook volop met de samenstelling van de kleisoorten die hij gebruikt om te komen tot die welke het beste passen bij zijn vaatwerk, meest open vormen die hij als meest genereus voor hem ervaart. In zijn nieuwste creaties heeft hij gekozen voor een kleisoort rijk aan chamotte met de bedoeling om grotere vormen te kunnen maken. Ook speelt hij graag met het contrast tussen ongeglazuurde steengoed buitenwand en de zoals altijd zeer verfijnde geglazuurde binnenoppervlakken.
